چگونه می توان اطمینان حاصل کرد که ذرات عملکردی FPM سازگاری خوبی با بسترهای پلاستیکی مختلف دارند تا از مشکلاتی مانند لایه برداری، بارش یا تخریب عملکرد جلوگیری شود؟

چگونه می توان اطمینان حاصل کرد که ذرات عملکردی FPM سازگاری خوبی با بسترهای پلاستیکی مختلف (مانند پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی وینیل کلراید و غیره) دارند تا از مشکلاتی مانند لایه برداری، بارش یا تخریب عملکرد جلوگیری شود؟

برای اطمینان از آن FPM (مستربچ ویژگی عملکردی) ذرات عملکردی سازگاری خوبی با بسترهای پلاستیکی مختلف دارند و از مشکلاتی مانند لایه‌برداری، بارش یا تخریب عملکرد جلوگیری می‌کنند، اقدامات زیر را می‌توان انجام داد:

ذرات عملکردی مناسب را انتخاب کنید:

بسته به ماهیت بستر پلاستیکی و عملکرد مورد نیاز، ذرات کاربردی که با آن سازگار هستند انتخاب می شوند. به عنوان مثال، برای پلاستیک های قطبی مانند پلی وینیل کلراید (PVC)، پلاستیک های کاربردی با گروه های قطبی باید انتخاب شوند.

ذرات برای بهبود سازگاری:

درمان سطحی:

درمان سطحی ذرات عملکردی، مانند معرفی عوامل جفت کننده، سورفکتانت ها یا سایر سازگار کننده ها، می تواند برهمکنش بین ذرات و بستر پلاستیکی را افزایش داده و پراکندگی و سازگاری را بهبود بخشد.

پیش اختلاط و آسیاب:

قبل از مخلوط کردن FPM با بستر پلاستیکی، ریزذرات کاربردی از قبل مخلوط و یا آسیاب می شوند تا اندازه ذرات کاهش یابد و یکنواختی آنها در بستر افزایش یابد.

شرایط پردازش کنترل:

در طول پردازش پلاستیک، پارامترهایی مانند دما، فشار، زمان و نرخ برش برای اطمینان از پراکندگی یکنواخت و اختلاط پایدار ذرات عملکردی در بستر پلاستیکی کنترل می‌شوند.

تست سازگاری:

قبل از توسعه محصولات جدید یا تغییر فرمولاسیون، آزمایش سازگاری را برای ارزیابی سازگاری بین میکروذرات کاربردی و بسترهای پلاستیکی مختلف انجام دهید. این را می توان با تهیه نمونه ها و انجام آزمایش های خواص فیزیکی (مانند مقاومت کششی، مقاومت ضربه ای، پایداری حرارتی و غیره) و همچنین مشاهدات ریزساختاری (مانند میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی عبوری و غیره) به دست آورد.

از سازگار کننده استفاده کنید:

در برخی موارد، سازگارکننده‌های خاصی را می‌توان برای افزایش تعامل بین میکروذرات کاربردی و بستر پلاستیکی اضافه کرد. سازگار کننده ها معمولاً ترکیباتی حاوی دو گروه عملکردی مختلف هستند که می توانند پیوندهای شیمیایی را هم با بستر پلاستیکی و هم با ذرات عملکردی تشکیل دهند.

بهینه سازی دستور FPM:

با توجه به نیازهای کاربردی واقعی، فرمول FPM بهینه شده است و نوع، محتوا و توزیع اندازه ذرات ذرات عملکردی برای یافتن بهترین نقطه تعادل و اطمینان از سازگاری با بسترهای پلاستیکی مختلف تنظیم می‌شود.

از طریق اقدامات فوق، ما می توانیم اطمینان حاصل کنیم که ذرات عملکردی FPM تا بیشترین حد سازگاری خوبی با بسترهای پلاستیکی مختلف دارند و در نتیجه از مشکلاتی مانند لایه لایه شدن، بارش یا تخریب عملکرد جلوگیری می کنند. با این حال،

با توجه به تنوع گسترده پلاستیک ها و میکروذرات کاربردی، شرایط خاص ممکن است نیاز به آزمایش و آزمایش بیشتری برای تعیین بهترین راه حل داشته باشد.

مستربچ آنتی باکتریال